Geachte mevrouw de minister,
De media besteedt momenteel heel wat aandacht aan de kinderopvangcrisis. Dit is meer dan terecht. De Brusselse kinderopvang wordt geconfronteerd met massaal veel openstaande vacatures. Voorzieningen zijn hierdoor verplicht om leefgroepen af te bouwen of opvang on hold te zetten. De crisis raakt al wie werkt in de kinderopvangsector diep. Maar laat ons niet vergeten dat de kinderopvangcrisis in de eerste plaats een crisis is voor jonge kinderen en hun gezin. Zowel gezinnen met baby’s en peuters als met schoolgaande kinderen worden getroffen. De situatie in de buitenschoolse opvang is immers even urgent, ook al gaat de persaandacht momenteel vooral naar kinderopvang voor baby’s en peuters.
In de Adviesraad Gezin van de Vlaamse Gemeenschapscommissie zetelen diverse actoren die gezinnen ondersteunen, helpen of vertegenwoordigen. Als Adviesraad Gezin zijn we dan ook erg bezorgd over de impact van de kinderopvangcrisis op jonge kinderen en gezinnen. We zijn bezorgd over de impact op werkende ouders en hun kinderen. Ook de impact op meer kwetsbare gezinnen in Brussel baart grote zorgen.
Brussel is reeds jaren pionier in sociale kinderopvang. In binnen- en buitenland kijken beleidsmakers en kinderopvangorganisatoren geïnteresseerd richting Brussel. Een 20-tal jaar geleden realiseerden Brusselse beleidsmakers en kinderopvanginitiatieven zich dat kinderopvang kan functioneren als sociale gelijkmaker. Daarom werd in Brussel een sterk systeem uitgebouwd dat ervoor zorgt dat ook maatschappelijk kwetsbare gezinnen een eerlijke kans krijgen om gebruik te maken van de kinderopvang. Geen evidentie gezien er onvoldoende aanbod is om elk gezin te ‘bedienen’. Dankzij sterke samenwerking op het terrein, gedeelde afspraken over het opnamebeleid en een goed uitgebouwd lokaal loket kinderopvang, slaagde Brussel erin om kinderopvang in te zetten als springplank voor gezinnen naar een betere toekomst. Door de kinderopvangcrisis staat de rol van de kinderopvang als sociale gelijkmaker echter sterk onder druk. Naast het bestaande plaatsgebrek, daalt het aantal kinderopvangplaatsen immers door het tekort aan personeel.
De kinderopvangcrisis treft dus Brusselse gezinnen op verschillende manieren:
Werkende ouders worstelen (nog meer) met de combinatie van werk en gezin.
De kinderopvangcrisis is dus ronduit alarmerend voor jonge kinderen en ouders met diverse noden, hier en nu en in de toekomst. Daarom trekken we als Adviesraad Gezin mee aan de alarmbel. We steunen de vraag van de kinderopvangsector om, in samenspraak met de sector, werk te maken van een Marshallplan voor de kinderopvang. We steunen hun voorstellen:
We hopen oprecht dat u deze oproep ter harte neemt en kijken alvast uit naar uw reactie.
Hoogachtend,
De leden van de Adviesraad Gezin VGC
Khadija Ait Saäoud (Wiegwijs)
Katrien Beeckman (Born in Brussels)
Hanan Ben Abdeslam (Kraamzorg Volle Maan)
Katrien Bonneu (BruStars)
Pascal Debruyne (ODISEE - Kenniscentrum Gezinswetenschappen)
Ingrid De Meerleer (i-mens)
Ludo De Vleesschauwer (Brede School Nieuwland)
Frieda Fiers (Vrije Universiteit Brussel)
Lavina Giudice (Nasci)
Annelies Gryffroy (Samenwerken aan Kinderopvang Brussel)
Anne Lambrechts (Elmer)
Veerle Maes (CAW)
Geert Meys (De Buiteling)
Willy Musitu Lufungula (Internationaal Comité)
Antonia Orihuela Caballero (BON)
Kris Raemdonck (Vrienden van het huizeke)
Catherine Savoye (Kinderdagverblijf Barbara)
Ann Trappers (Foyer)
Sandra Van der Mespel (VBJK Vernieuwing in de Basisvoorzieningen voor Jonge Kinderen)
Erik Vandooren (Vertrouwenscentrum Kindermishandeling Brussel)
Sarah Van Riel (Babytheek)
Niels Vanspauwen (TAO De Link)
Ellen Van Vooren (Kenniscentrum Kinderrechten)
Lutgard Vrints (Gezinsbond)
Lieselot Walravens (Sint-Goedele Brussel)
Romy Willockx (Gemeente Anderlecht)
Sabine Winters (Scholengroep Brussel)